Τα βλέμματα του πλανήτη είναι στραμμένα προς τη Γάζα, τα όσα συμβαίνουν μέσα στη Λωρίδα αλλά και γύρω από αυτήν, στο ισραηλινό έδαφος, με τους εκτοπισμένους όπως και με τους συγγενείς των νεκρών και των αγνοουμένων μετά την 7η Οκτωβρίου.
Ανταπόκριση: Κωστής Κωνσταντίνου
Ωστόσο, ένα πολύ παρόμοιο σκηνικό συναντά κανείς και στο άλλο άκρο της χώρας, στη μεθόριο με το Λίβανο όπου τα αλλεπάλληλα μπαράζ επιθέσεων της Χεζμπολάχ τα οποία πολλαπλασιάστηκαν μετά την 7η Οκτωβρίου, έχουν οδηγήσει αναγκαστικά περίπου 200.000 ανθρώπους μακρυά από τα σπίτια τους σε ασφαλέστερες περιοχές. Είναι οι άγνωστοι πρόσφυγες αυτού του πολέμου.
Η κάμερα της ΕΡΤ ταξίδεψε σε εκείνα ακριβώς τα σημεία όπου οι ελάχιστοι εναπομείναντες ρισκάρουν καθημερινά τη ζωή τους, αφού οι ρουκέτες σκάνε η μία μετά την άλλη σε καθημερινές πια επιθέσεις.
«Ζούμε στα σύνορα, ζούμε με το φόβο. Τα παιδιά μας είναι σε κατάσταση σοκ. Τι μπορούμε να κάνουμε; Μακάρι να έχουμε ειρήνη φτάνει πια», λέει στην κάμερα η κάτοικος χωριού της περιοχής.
Το χειρότερο όμως στο σημείο αυτό, δεν είναι η προσωρινή εγκατάλειψη. Το χειρότερο για αυτόν τον κόσμο είναι η σκέψη τι θα συμβεί εάν η σύρραξη γενικευθεί, καθώς αυτές οι περιοχές με μεγάλους πληθυσμούς Αράβων, μουσουλμάνων όπως και Χριστιανών αλλά και Δρούζων για τους οποίους δεν ενδιαφέρεται η Χεζμπολάχ, θα είναι οι πρώτες θα παραδοθούν στη φωτιά του πολέμου.
Εκεί λοιπόν που οι κάτοικοι περίμεναν εάν θα επιστρέψουν και πότε, η αγωνία τους πια έχει και μια νέα παράμετρο: Τι θα βρουν, εάν επιστρέψουν…
www.ertnews.gr
